Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για ένα συναίσθημα που αφορά μικρούς και μεγάλους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να αφήσετε τα πράγματα στην τύχη τους με το παιδί σας!

• Το πρώτο στάδιο είναι να εντοπίσετε έγκαιρα τις ενδείξεις μέσα από τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Όσο νωρίτερα αντιληφθείτε ότι ζηλεύει εύκολα, τόσο το καλύτερο ως προς την αντιμετώπιση του φαινομένου.

• Επιτρέψτε στο παιδί να σας εκφράσει κατ’ιδίαν τη ζήλεια του για κάτι που είδε και δώστε του να καταλάβει ότι δεν είναι κάτι που νιώθει μόνο εκείνο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να του εξηγήσετε ότι δεν είναι και θετικό συναίσθημα απέναντι σε ανθρώπους που αγαπάμε.

• Κατά τη διάρκεια της ανατροφής, θα πρέπει να δείχνετε με τη στάση σας ότι το σημαντικό σε έναν άνθρωπο είναι ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά του. Έτσι, το παιδί θα μάθει να μη δίνει μεγάλη σημασία στα υλικά αγαθά, τουλάχιστον όχι σε τέτοιο βαθμό που να ζηλεύει με το παραμικρό!

• Εξίσου σημαντικό είναι να μεγαλώσετε το παιδί σας με προσανατολισμό να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και έτσι να μη νιώθει ζήλεια ή να λειτουργεί ανταγωνιστικά με τους φίλους του.

• Τέλος, ένα επίσης δύσκολο κομμάτι είναι να καταφέρετε να μετατρέψετε τη ζήλεια για κάτι που θέλει το παιδί, σε κίνητρο για να αποκτήσει ή να πετύχει κάτι αντίστοιχο. Όχι με την έννοια του ανταγωνισμού, αλλά στη λογική της δικής του, προσωπικής βελτίωσης και εξέλιξης.